سواد زندگی؛ توسعه توانمندی‌های فردی/ جعفر محمدی - گاهی اوقات بگذارید بچه‌ها دچار بی حوصلگی شوند و هنگامی‌که سراغ تان می‌آیند تا کاری برایشان انجام دهید تا از این وضعیت خارج شوند، بهترین کار این است که هیچ کاری برایشان نکنید؛ بگذاریددر همان حال ملال باقی بمانند. آنگاه به جای آن که مصرف کننده لقمه آماده شما برای رفع ملال شوند، ناگزیر از خلاقیت و تمرکز می‌شوند. ممکن است در طرح‌ها و رنگ‌های قالی زیر پایشان غرق شوند یا شروع کنند به شمردن گل‌های آن و بی آن که بدانند نوعی تمرین تمرکز انجام دهند یا به جای بازی با اسباب بازی تکراری شان، بکوشند این بار از نحوه کار آن سر دربیاورند و ... .
همچنین همان طور که گفته شد، بی حوصلگی بچه‌ها فرصتی است برای قوی تر شدن آنها در برابر ملال‌های بی شمار دنیای بزرگسالی.
البته این بدان معنا نیست که هیچ برنامه‌‌‌ای برای بچه‌ها نداشه باشید و همیشه آنها را در بی حوصلگی و ملال تنها بگذارید اما همیشه نیز خود را ملزم به ملال زدایی نکنید.
متن کامل را در سواد زندگی بخوانید (اینجا)
***
درس‌های دیگر در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران